วิภากับนิดาเดินมาเจอกันที่ใต้ตึกของโรงพยาบาลซึ่งพวกเธอทำงานอยู่ ทั้งสองทักทายกันตามประสาเพื่อนร่วมรุ่น
“ดา วันนี้ขึ้นเวรเหรอ” วิภาทัก
“จ้ะ ภาก็ขึ้นเวรเหมือนกันใช่ไหม” นิดาทักพลางถามเพื่อนผู้พยักหน้ารับและเอ่ยถามบ้าง
“แล้วเธอเอาอะไรมาทำตอนดึกๆ บ้างหรือเปล่า”
“ก็เอางานโครเชท์มาทำน่ะ ทำค้างไว้ก็เลยเอาติดมือมาด้วย ดึกๆ เงียบๆ ตรวจเวรแล้วจะนั่งทำแก้ง่วง แล้วเธอล่ะ มีไหม? จะทำอะไร?” นิดาตอบ แล้วก็ถามต่อ
“มีสิ ฉันจะดูหนังออนไลน์ฟรีhd มีหลายเรื่องที่อยากจะดู คิดว่าดึกๆ แบบนั้นน่ะ เสียบหูฟังแล้วก็นั่งดูคงจะแก้ง่วงได้ดีทีเดียว” หญิงสาวผู้ชื่อวิภาว่า และแล้ว เพื่อนชื่อนิดาก็ร้องขึ้นและเอ่ย
“ฮ้า ดูหนังเหรอ บอกฉันมั่งสิ ฉันอยากจะดูบ้าง”
“อ้าว เธอจะถักโครเชท์ไม่ใช่เหรอ แล้วจะดูด้วยหรือไง” วิภาถาม
“ดูสิ อยากจะดู ก็ถักไปดูไปไง ใส่หูฟังแบบเธอ ไม่รบกวนใครหรอก ช่วงดึกๆ งานไม่มีอะไรแล้ว หัวหน้าให้ทำอะไรแก้ง่วงได้” นิดาบอก ซึ่งวิภาก็เข้าใจ เพราะสายงานของเธอกับนิดานั้นเหมือนๆ กัน เธอจึงหยิบโทรศัพท์มือถือและจัดการบอกรายละเอียดแก่เพื่อน พอเรียบร้อpทั้งคู่ก็แยกย้ายกันขึ้นชั้นประจำของตน
ตกดึก บรรยากาศในโรงพยาบาลแสนจะเงียบเชียบ เมื่อตรวจตราความเรียบร้อยของทุกห้องผู้ป่วยแล้ว วิภาจึงนั่งที่เคาน์เตอร์พยาบาล จากนั้นก็หยิบเครื่องมือสื่อสารและเปิดดูหนัง ถึงแม้จะเงียบ แต่วิภาก็เพลิดเพลินและไม่ง่วงเลยสักนิด เธอนึกถึงนิดาที่ป่านนี้คงจะง่วนกับโครเชท์และหนัง ดีจริง ที่ได้บอกนิดา เพื่อนของเธอจะได้หายกลัวความเงียบ ถึงนิดาจะเรียนจบพยาบาล แต่นิดาเป็นคนที่กลัวความมืดกับความเงียบมากๆ หลายครั้งที่นิดามักจะบ่นว่า เข้าเวรทีไร หัวใจมักจะกระตุกความกลัวจนเธออดเห็นใจเพื่อนไม่ได้ คนมันกลัวยังไงๆ ก็กลัว เอาเถอะ ตอนนี้นิดาคงจะมีเพื่อนละ น่าจะหายกลัวไปได้เยอะเลย
รุ่งเช้า ออกเวรเรียบร้อย วิภาก็ลงตึก เธอได้เจอนิดาที่ข้างล่างอีกครั้ง
“ดา เมื่อคืนเป็นไงบ้าง” วิภาเปิดคำถามทันที
“ดีมากๆ เลย ดูหนังฟรีไปถักโครเชท์ไป หายกลัวเป็นปลิดทิ้ง” น้ำเสียงนิดาสดใส
“ค่อยยังชั่ว ฉันยังลุ้นอยู่ว่า เธอจะรู้สึกดีหรือเปล่า เธอมันขี้กลัวมากๆ นี่นะ” วิภาว่าและหัวเราะเล็กๆ จนเพื่อนหัวเราะตาม แล้วเอ่ยยืดยาว
“ใช่ ฉันกลัวความมืดกับความเงียบมาก ที่บ้านว่าประจำว่า ฉันไม่น่าจะเรียนพยาบาลและทำงานนี้เลย มันไม่เข้ากัน แต่ใจมันรักอะนะ ฉันเรียนตามความรักความชอบ ส่วนความกลัวก็ต้องค่อยๆ แก้ไขกันไป นี่โชคดีนะ ที่เธอบอกฉันเรื่องดูหนัง มันช่วยให้ฉันหายกลัวจริงๆ”
“งั้นเข้าเวรครั้งหน้า เธอก็รู้แล้วสินะว่าจะต้องทำไงบ้าง” วิภายักคิ้วหลิ่วตาให้เพื่อน
“รู้แจ่มแจ้งเลยจ้า แล้วจะไม่พลาดด้วย เผลอๆ ฉันคงจะติดไปถึงที่บ้านด้วยนะ มันสนุกและเพลินสุดๆ เลยอะ” สาวขี้กลัวว่า
“ถ้าอย่างนั้นกลับไปพักผ่อนเถอะ ฉันก็จะกลับไปนอนชาร์ตไฟเหมือนกัน”
วิภากับนิดาโบกมือลากันและกันด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม